ครู อาจารย์ เปรียบเสมือนแม่พิมพ์ของชาติที่เป็นแบบอย่างแก่เด็กๆ เป็นเรือที่คอยพายนำทางชีวิตลูกศิษย์ให้ถึงฝั่งฝัน คนที่เป็นครูอาจารย์ทุกคนจะมีจรรยาบรรณเสมอ มากหรือน้อยต่างกันออกไป ดังเช่นครูสาวชาวจีนท่านนี้ ถึงแม้โรคร้ายจะทำลายสุขภาพเธอมากแค่ไหนก็ตาม เธอก็ไม่เคยหยุดที่จะสานฝันตัวเอง ผลักดันนักเรียนไปให้ไกลที่สุด ทำประโยชน์กับโลกนี้ให้มากที่สุด…เท่าที่ชีวิตของเธอจะทำได้
เรื่องราวของครูจีนคนนี้ ชื่อว่า “จูยู่วฟาง” เธอเป็นครูของโรงเรียนมัธยมแห่งหนึ่งในจังหวัดหูเป่ยประเทศจีน และเธอกำลังทนทุกข์ทรมานจากโรคกล้ามเนื้อเสียการประสานงานจากสมองน้อยและไขสันหลัง เป็นโรคทางพันธุกรรมโรคหนึ่งที่หายาก ซึ่งปัจจุบันยังไม่มีหนทางเยียวยา เธอกำลังจะสูญเสียความสามารถในการเคลื่อนไหวทางกายภาพไปอย่างช้าๆจนกระทั่งหมดสิ้น สามีของเธอเป็นครูการศึกษาทางกายภาพของโรงเรียน เขาได้ติดตั้งเชือกดึงบนกระดานดำเพื่อให้ภรรยายืนหรือเดินได้สะดวกในห้องเรียน เวลาสามีของเธอไม่มีการสอนก็จะมาช่วยภรรยารักษาระเบียบวินัยในห้องเรียน แต่ด้วยร่างกายของเธออ่อนแอมากขึ้น ทั้งยืนขึ้น นั่งลงและเคลื่อนไหวอื่น ๆ ก็ได้กลายเป็นเรื่องยากขึ้นทุกที
สามีช่วยพยุงเธอเดิน
การเตรียมการก่อนสอนหนังสือของเธอจึงต้องใช้เวลามากกว่าคนอื่น ๆ แต่เธอก็ยังพยายามทำทุกครั้ง
เธอป่วยมาเป็นเวลาสามปีแล้ว ผู้ป่วยโรคนี้ยังมีสติ แต่เธอกำลังสูญเสียความสามารถในการเคลื่อนไหวทางกายภาพไปเรื่อยๆ และในที่สุดแม้กระทั่งการหายใจและการกลืนอาหารก็จะกลายเป็นเรื่องที่ยากมาก
โรงเรียนได้ทำโต๊ะทำงานและเก้าอี้สำหรับเธอ
เวลาสามีของเธอไม่มีการสอนก็จะมาช่วยเธอรักษาระเบียบวินัยในห้องเรียน
ปกติเธอต้องจับราวบันไดจึงจะเดินได้ เพื่อที่จะไม่ต้องเดินไปเข้าห้องน้ำ เธอไม่กล้าดื่มน้ำอะไรเลย
แม้ว่าจะต้องเผชิญกับความยากลำบากมากมาย แต่เธอไม่ยอมแพ้ในความรับผิดชอบต่อการศึกษา โรงเรียนให้เธอไปสอนนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่สอง และได้ทำโต๊ะทำงานและเก้าอี้เพื่อให้เธอพักผ่อน
เธอกำลังสอนนักเรียนอย่างตั้งใจ
หลังจากสภาพของเธอถูกเปิดเผย นักเรียนหลายคนมาเยี่ยมเธอ
นักเรียนที่ไม่สามารถกลับมาเยี่ยมเธอต่างก็ส่งข้อความมาหาเธอ ทุกคนหวังว่าครูจะแข็งแรงได้
อาการของเธอหนักขึ้นทุกที
การที่ต้องเผชิญกับโรคที่ไม่สามารถรักษาได้ พวกเขาไม่รู้ต้องทำยังไง แต่ตอนนี้สิ่งที่ทำให้เธอรู้สึกดีใจที่สุดก็คือกำลังใจที่มาจากนักเรียนของเธอ โรคนี้ทำให้ร่างกายของเธอสูญเสียความสามารถในการเคลื่อนไหวทางกายภาพไปทุกที แต่ก็ไม่สามารถเอาชนะจิตใจที่แข็งแกรงของเธอได้ เธอหวังว่าตัวเองจะสามารถสอนหนังสือไปให้นานที่สุด เพื่อที่จะสอนความรู้ให้นักเรียนได้มากขึ้น
source: liekr
